Loðnuveiðar eru að ganga frá sjálfbærni fiskveiða Íslandinga dauðri.

Loðnuveiðar hafa verið stundaðar við Ísland síðan 1974 eða í nær 40 ár. Hvernig hefur gengið með bolfiskstofnanna síðan þá?

Loðnan hefur verið veidd i miklu magni eða sem svarar til eina milljón tonna á ári. Það væri grunnhyggin manneskja sem héldi því fram að það hefði engin áhrif á afkomu bolfiskstofnanna. Það er nú svo komið að þorskkvótinn er aðeins fjorðungur frá því sem hann var fyrir 1974. Við skulum ekki gleyma því að hér áður fyrr voru veidd í það minnsta 500 þúsund tonn af þorski og á þeim tíma þegar erlendir togarar voru hér við land allt upp í 4 mílur frá landi.

Ég skora á sjávarútvegsráðherra að stoppa alla loðnuveiði til framtíðar vegna ástandsins. Ég tel að við verðum að láta bolfiskstofnanna njóta vafans og hætta öllum loðnuveiðum við Ísland til frambúðar.

Það er samhengi á milli skorts á sandsíli og gengdarlausrar loðnuveiðar í 40 ár. Þorskurinn fer nær landi til að afla sér fæðu úr sandsílisstofninum. Þetta kemur niður á fuglalífinu og viðgangi þeirra.

Krían er að hætta að verpa við Ísland vegna fæðuskorts og sama er að segja um lundann.

Ég kaupi ekki neinar "vísindarannsóknir" með skilaboðum um að sandsílisskorturinn sé óleyst ráðgáta.

Stöðvum allar loðnuveiðar strax og sjáum hvað gerist í náttúrunni eftir ákveðinn tíma.

Norðmenn stöðvuðu loðnuveiðar í Barentshafinu í nokkur ár og eru þeir að uppskera afraksturs þessara ákvarðanna. Í Barentshafinu eru þeir að afla yfir 600 þúsund tonn af þorski árlega. Það er annað en hér á landi sem er aðeins 130 þúsund tonn.

Danir voru með miklar fiskveiðar í Norðursjónum hér á árum áður en nú er ekki neitt eftir til að veiða. Ástæðan fyrir því er sú að þeir veiddu yfir milljón tonn af sandsíli á ári ásamt miklu magni af síld. Þetta var rányrkja á þeirri stærðargráðu að þeir þurrkuðu út allt kvikt í Norðursjónum á árunum 1985 til 1990. Það eru fiskbræðslur í Danmörk sem gætu afkastað 3 milljón tonna á ári en eru ekki starfandi í dag.

Íslendingar! Lærum af reynslu Dana og tileinkum okkur skynsemi Norðmanna og stöðvum allar loðnuveiðar við Ísland. Það er meira verðmæti í kílói af þorsk en kílói af loðnu.

Étum ekki útsæðið.

Loðnubyrjun í brælu

Athugasemdir

[Hallgrímur Hrafn Gíslason, 4.10.2011 kl. 10:56]

Meira bullið í þér alltaf hreint.  Loðnuveiðar byrjuðu 1963 fyrir alvöru og vorum við að veiða frá 50þúsund tonn upp í um 150 þúsund tonn til 1973 þá eykst veiðin mikið.  Síðasta ár hefur mok veiði á sandsíli hjá Dönum.

Loðnan sem við veiðum á vetravertíðinni er 3 til 4 ára loðna, sem ekki  er búið að éta af fiskum á fyrstu þremur árum lífsins.  Það sem ekki er veitt virðist duga vel til að viðhalda stofninum, bæði til fæðu fyrir fiskinn og veiða.

Til að vernda Sandsílið þarf að stórauka veiðar á fiski á grunnslóð, það er greinilega ofbeit á grunnslóðinni.  Engar veiðar eru á sandsílinu.

[Guðlaugur Hermannsson, 4.10.2011 kl. 11:13]

Sjálfur getur þú bullað karl minn. Þú ert að tala um að á síðasta ári hafi verið mokveiði hjá Dönum á sandsíli. Satt er það en þeir eru á sömu leið og áður og hafa ekkert lært.

Getur ú gefið mér raunhæfar skýringar á því að við erum aðeins að veiða 140.000 tonn af þorski á ári en ekki 500.000?

Þegar loðnuveiði byrjaði á sjöunda áratugnum þá var það aðalega í beitu og er það mun raunhæfara magn sem tryggði sjálfbærni fiskveiða á þeim tímum.

Þú tala um að það þurfi að grysja vegna ofbeitar á grunnslóðum. Þarf ekki að veiða meira af Makríl sem er að ganga á loðnustofninn enn meir en áður þekktist.

Norðmenn hættu allri loðnuveiði á tímabili og uppskáru 600.000 tonna veiðikvóta. Danir hættu allri veiði á sandsílum og eru að uppskera endurnýjun á fyrri stofnstærð. Það sem Danir gera nú er að ganga á stofninn aftur og með því koma í veg fyrir að aðrir stofnar geti braggast til fyrri stærða.

[Hallgrímur Hrafn Gíslason, 4.10.2011 kl. 11:13]

Hérna er vitnað í siðu Jóns Kristjánssonar fiskifræðings þar sem kemur fram að ekki var veidd loðna á nokkrum árum því að hún fannst ekki, vat líklega svo til uppétin af hungruðum fiskstofni.

Ég heyri stöðugt að orsök þess að þorskstofninn stendur svona vel sé sú að Norðmenn hafi friðað loðnu og þorskurinn notið góðs af því. Þetta er gjarnan fullyrt af þeim sem telja að loðnuveiðar við Ísland séu af hinu vonda því betra sé að þorskurinn fái að njóta hennar. Til eru þeir sem vilja kenna loðnuveiðum um bágt ástand Íslenska þorskstofnsins.
Sannleikurinn er hins vegar sá að þegar loðna er ekki veidd í Barentshafi, þá er stofninn í núlli og ekkert til að veiða.

Hér má sjá stærð loðnustofnsins og loðnuaflann frá 1972. Myndin er á margan hátt mjög fróðleg. Loðnustofninn var stór, 7-9 milljón tonn, og afli mjög mikill, 2-3 milljónir tonna. Eftir 1976 dregur mjög úr þorskafla. Þá voru erlend skip að fara úr landhelginni og virk stjórnun veiða hófst. Í kjölfar samdráttar í veiðum af manna völdum minkar loðnustofninn og hrynur 1985-6. Freistandi er að álykta sem svo að minnkandi veiðiálag á þorsk hafi valdið auknu beitarálagi og hún hreinlega verið étin upp. Þorskurinn horféll í kjölfarið. Þá hefjast hörmungarárin þegar 70% langvíustofnsins féll úr hor og selurinn flykktist upp að norsku ströndinni í leit að æti. Þessu er lýst í grein hér að neðan, "Er Barentshafið drullupollur?", en þar segir m.a:

Í dagblaðinu Bergens Tidende laugardaginn 6. janúar sl. (1990) er haft eftir Odd Nakken, forstjóra norsku Hafró:

"Niðurstöður úr fjölstofna rannsóknum benda til þess að fæðuþörf hins mjög svo vaxandi þorskstofns hafi tvöfaldast frá 1984 til 1986."

"þetta kom mest niður á loðnunni. Loðnuát þorsksins þrefaldaðist frá 1984 til 1985 með þeim afleiðingum að loðnustofninn nær kláraðist. Jafnframt át þorskurinn stöðugt meiri síld, smáþorsk og ýsu. Árið 1985 og 1986 át þorskurinn um 500 þúsund tonn af síld, og trúlega er þetta meginskýringin á því að þessir tveir síldarárgangar eru horfnir."

"Þrátt fyrir að þorskurinn æti upp loðnu og síld og seinna bæði ýsu og þorsk, fékk hann samt ekki nóg æti. Frá 1986 hefur þorskurinn vaxið miklu hægar en hann gerði áður. Meðalþyngd 5 ára þorska var 1.8 kg veturinn 1986 en meðalþyngd 5 ára fiska árið 1988 var einungis 0.7 kg."

"Auk þessara náttúrulegu orsaka bættist við að miklu af smáfiski var kastað fyrir borð, sérstaklega 1986/7. Þó það sé smáræði samanborið við vaxtarrýrnunina og það sem étið var, má ekki alveg líta fram hjá því."

Odd Nakken sagði ennfremur að ekki hefði verið hægt að komast hjá hruninu í loðnustofninum þótt dregið hefði verið úr loðnuveiðunum, eða þeim næstum hætt, frá árinu 1983. En hrunið hefði etv. ekki orðið eins snöggt. Nú er loðnustofninn að rétta við aftur.

[Guðlaugur Hermannsson, 4.10.2011 kl. 11:22]

Þetta er allt saman kenningar og verð ég að endurtaka fyrri orð og segja að við verðum að láta náttúruna njóta vafans og stoppa allar loðnuveiðar. Annað er ekki forsvaranlegt.

[Hallgrímur Hrafn Gíslason, 4.10.2011 kl. 11:26]

Sandsíli mokveiðist

Mokveiði er nú af sandsíli við Jótlandsstrendur. Sandsílagengdin kemur mönnum á óvart eftir að lítið hefur veiðst af sandsíli síðustu ár. Sandsílið er veitt til bræðslu og biðraðir eru eftir löndun í bænum Thyborön þar sem aflinn er bræddur. Jóskir sjómenn fagna sínum hlut enda er eftirsókn í omega-3-fitu í matvælum svo mikil að verð á lýsi hefur hækkað um helming frá því í fyrra. Búast má við að stofnar fiska og fugla sem lifa á sandsíli braggist ef fram heldur sem horfir.

[e-mail]

[Hallgrímur Hrafn Gíslason, 4.10.2011 kl. 12:32]

Loðnuaflinn fyrir 73 er litlu minni en aflinn nú síðustu ár, þannig að vel hefur verið beitt þá.

Við máttum veiða 160 þúsund á síðasta ári af þorski og 177 þúsund á næsta fiskveiðiári.

Veiðinni er haldið niðri handvirkt, af Hafró, því að náttúran nýtur vafans.  Það er miklu meiri þorskur á miðunum en var þegar ég byrjaði togaramensku 86.  ENN NÁTTÚRAN NÝRUR VAFANS.