Það eru engir fyrirvarar vegna þess að við skuldum aðeins 10% í Icesave.

Það er ekkert undarlegt við það að AGS hafi ekki sett fyrirvara af þeirra hálfu varðandi afgreiðslu Icesave skuldbindingarinnar á Alþingi. Skuldbinding okkar er aðeins 10% af heildarkröfu Hollendinga og Breta.

Þessi skuldbinding upp á 10% mun ekki raska okkar afkomu að heitið getur. AGS er fullviss um að við munum spjara okkur. Það sem er alvarlegra er það tjón sem Seðlabankinn varð fyrir í hruninu þegar allar lánveitingar til gömlu bankanna voru án veðtryggingar. Þetta tjón nemur um 500 milljörðum króna og þarf að greiðast upp á 10 árum. Ríkið lagði fé í Seðlabankann sem var tæknilega gjaldþrota í þessu hruni.

Kjarni málsins er því hrun Seðlabanka Íslands en ekki Icesave.

Engir fyrirvarar af hálfu AGS

Athugasemdir

[Landfari, 2.11.2009 kl. 21:42]

Þú skrifar ótrúlega mikið um hluti sem þú hefur greinilega ekketr vit á og nennir ekki að lesa þér til um.

Þú talar aftur í þessu bloggi um að við getum auðveldlega stðið undir 10% af Icesave en gleymir eða vilt ekki sjá stærsta útgjaldaliðinn sem vextirnir af heidarsaningnum sem rískistjórnin vill skuldbinda okkur til að borga.

[Bjarni Kristjánsson, 2.11.2009 kl. 23:20]

Guðlaugur,

Ég set hér inn sömu athugasemdina aftur frá síðustu færslu þinni "gera úlfalda úr mýflugu", þar sem henni var ekki svarað þar og hún á alveg jafnvel við hér.  Við munum alltaf skulda miklu meira heldur en 10% af IceSave.

Ef þú raunverulega lest upprunalegu samningana við Breta og Hollendinga frá því í júní (www.island.is), þá sérðu strax að vextirnir eru lagðir sjálfkrafa við höfuðstól lánanna á hverju ári (2.35B pund og 1.33B evrur), þar til þrotabú Landsbankinn greiðir þau niður.

Síðan tekur við ábyrgð íslenska ríkisins við í júní 2016 á þeirri upphæð sem þá er eftir (höfuðstóll + ásafnaðir vextir) sem greiðast skal síðan með 32 jöfnum ársfjórðungsgreiðslum ásamt álögðum vöxtum fyrir hvern ársfjórðung.  Ef miðað við jafnar greiðslur á hverju ári frá Landsbankanum næstu 7 árin, þá verður þessi höfuðstóll sem eftir er árið 2016, nálægt 1.7 milljörðum evra.

Þetta hefur verið reiknað margsinnis opinberlega af fjöldamörgum aðilum (fylgdi meðal annars í báðum frumvörpunum), þannig að það liggur enginn vafi á því að þetta er rétt reiknað út.

Eina leiðin til að lækka að einhverju marki þessa upphæð (1.7B) sem íslenska ríkið mun alltaf bera ábyrgð á, er ef Landsbankinn annaðhvort greiðir út stóran hluta af sínum 90% mjög hratt, eða ef íslenska ríkið einhvern veginn greiðir mikið inn á skuldina fyrirfram.  Hvorugt af þessu er líklegt miðað við núverandi stöðu mála.

Vextirnir sem Landsbankinn getur innheimt af sínum útlánum, koma ábyrgð ríkisins á IceSave samningnum, í raun ekkert við.  Allir innheimtir vextir fara sjálfkrafa inn í þrotabúið og verður síðan skipt upp á milli kröfuhafa eftir lögum um gjaldþrotaskipti. Íslenska ríkið getur heldur ekki krafið þrotabúið um vexti af sínum kröfum, þar sem vextir eru sjálfkrafa ekki forgangskrafa í gjaldþroti.

Jafnvel þó allt færi á besta veg og það fengist 100% upp í forgangskröfur Landsbankans, mundu vaxtagreiðslur af IceSave lánunum alltaf verða að lágmarki 1.5 milljarður evra (270 milljarðar króna), sem íslenska ríkið mun alltaf þurfa að greiða.

Þetta er og hefur alltaf verið stóra vandamálið við IceSave samninginn.  Ef það væri einhvern veginn hægt að fá Breta og Hollendinga til að lækka verulega vaxtagreiðslurnar, þá gæti ég líklega samþykkt samninginn annars að mestu leiti (þó ég verði seint sáttur við hann).

Það er alltaf mikilvægt að skoða svona mál út frá raunverulegum forsendum.  Ég hef þegar skrifað nokkrar færslur um þetta atriði og gefið þar upp nákvæmlega hvernig vaxta-útreikningarnir voru gerðir og hvaða forsendur voru notaðar (eitthvað sem hefur mikið vantað í umræðuna um IceSave).

[Guðlaugur Hermannsson, 3.11.2009 kl. 12:27]

Sæll Bjarni Kristjánsson. Það er ekki verið að deila um aðferðina heldur forsendurnar. Aðferðin er rétt en forsendurnar eru rangar. Ég ætla að reyna að útskýra þetta á annan hátt en áður:

Þegar talað er um að eignasafnið dugi fyrir 90% af Icesave skuldbindingunni þá er átt við það að eignin sé reiknuð til núvirðis og er þá 90% af skuldinni í núvirði hennar á sama degi.

Þegar þú tala um að vextir leggist síðan ofan á heildarskuldina og við þurfum að borga þá alla ásamt eftirstöðvum er rangt. Þegar núvirðing eigna á sér stað þá þýðir það að vextir af höfuðstól frá núvirðingu til greiðsludags eru dregnir frá nafnvirði eignasafnsins ef eignin ber ekki vexti ( zero coupon). Núvirði er þá höfuðstóll mínus vextir. Ef eignasafnið ber vexti (sömu og eru á lánum Breta og Hollendinga) þá gildir nafnverð sem núvirði. Það er ekki reiknað með verðbólgu í þessum upphæðum vegna þess að hún jafnast út í eignum og skuldum.

Sem dæmi getum við sagt að núvirði eignasafnsins sé 630 milljarðar þá gæti nafnverðið verið 1100 milljarðar og sá mismunur yrði þá greiðsla á vöxtum til Breta og Hollendinga og hugsanlegum afföllum að hluta til.

Mismunur á nafnverði og núvirði er því þessi upphæð ( 270 milljarðar) sem þú fullyrðir að við þurfum að greiða til Breta og Hollendinga umfram 10% og vexti af þeim. Ég vona að þessi skýring sé nægjanleg til að sýna mína sýn á skuldastöðu okkar í Icesave klúðrinu.

[Bjarni Kristjánsson, 3.11.2009 kl. 13:45]

Guðlaugur,

Ég sé nokkur stór vandamál við þessa rökleiðslu hjá þér.  Jafnvel þó eignasafnið beri vexti, þá munu þeir alltaf renna til þrotabús Landsbankans, en ekki til íslenska ríkisins.  Íslenska ríkið mun í mesta lagi fá greitt út 100% af Icesave skuldinni, en aldrei neina vexti greidda til baka.  Þannig virkar einfaldlega ekki að telja vextatekjurnar með til núvirðingar. 

Við munum alltaf þurfa að borga beint þessa vexti af lánunum, nær óháð því hve mikið endurheimtist úr Landsbankanum.  Það er bara spurning um hvort það verði 1.5 milljarður evra (100% endurheimtur) eða 2.0 milljarður evra (75% endurheimtur) eða einhversstaðar þar á milli í vaxtagreiðslur.  

Hérna eru tölur sem birtar voru í nýja frumvarpinu þar sem Seðlabankinn reiknaði út fyrir skuldastöðu ríkisins 2016 vegna IceSave:

Endurheimtur	75%	89%	94%
Skuld í millj. evra	778.2	561.3	483.9
Skuld í millj. punda	1376.1	992.7	855.8

http://www.althingi.is/altext/138/s/pdf/0076.pdf

 Ef þú leggur saman tölurnar í 89% dálkinum, eftir að hafa yfirfært pundin yfir í evrur, þá færðu út eitthvað nálægt 1.7 milljarð evra, sem er nokkurn vegin sama upphæð og ég fékk í mínum útreikningum. Þessa upphæð mun íslenska ríkið alltaf þurfa að greiða niður eftir 2016 með áframhaldandi vöxtum, óháð öllum útreikningum með núvirðingu.

[Guðlaugur Hermannsson, 3.11.2009 kl. 18:32]

Tryggingasjóður innistæðueigenda hefur forgang á allt eignasafnið. Það sem umfram verður rennur til þrotabús Landsbankans. Ég hef aldrei talað um að ríkið fengi meira en skuldinni nemur. Allir þessir útreikningar eru gerðir vegna þess möguleika sem við gætum lent í ef fleiri áföll skella á okkur seinna meir. Íslenska ríkið er aðeins ábyrgðaraðili en ekki eigandi eignasafns LÍ. Er ekki komið nóg af þessum limbó útreikningum?

[Landfari, 5.11.2009 kl. 00:54]

Guðlaugur, það er nu einmitt það sem Ragnar hall hefur verið að benda á að tryggingasjóurinn hefur, samkvæmt samkomulaginu ekki forgang á allt eignasafnið. Man ekki betur en það deilist með Hollendingum og Bretum.

Auk þess hefur komið fram að vextirnir af láninu eru ekki forgangskrafa. Þess vegna benti ein spekingurinn á að það væri gáfulegra að greiða hærra hlutfall af heildarinnistæðunni en sem nemur tryggingunni og hafa lánið vaxtalaust.

[Bjarni Kristjánsson, 5.11.2009 kl. 03:30]

Guðlaugur,

Þetta eru því miður ekki "limbó útreikningar".  Þessar vaxtagreiðslur verða alltaf til staðar, óháð því hvað skeður með endurheimtur úr Landsbankanum.  Það þarf engin frekari áföll.  Hjá þessum vaxtagreiðslum verður einfaldlega ekki komist Á NEINN MÖGULEGAN HÁTT samkvæmt núverandi samningi ef nýja frumvarpið er samþykkt.

Eina spurningin er hvort heildarvextirnir verði 1.5 milljarður evra (270 milljarðar króna á núverandi gengi) eða 2.0 milljarðar evra (360 milljarðar króna) eða einhvers staðar þar á milli, eftir því hve mikið fæst endurgreitt frá Landsbankanum og hve hratt það kemur inn. Með höfuðstólsgreiðslum bætt við verður efri kanturinn 3.0 milljarðar evra þar sem ríkissjóður mun þá þurfa að ábyrgjast 1 milljarð í viðbót miðað við 75% endurheimtur. 

Ég ráðlegg þér nú að lesa upprunalega samninginn, setjast svo niður við tölvuna, slá forsendurnar og tölurnar sjálfur inn í töflureikni, og reikna síðan þar vextina.  Þetta er í raun mjög einfalt reiknisdæmi, og það mun ekki taka þig nema nokkrar mínútur að fá sama svarið eins og allir aðrir, þar með talið bæði Seðlabankinn og ríkistjórnin (sjá t.d. frumvarpið sjálft).

Ef þú færð út annað svar, þá getur þú sett það fram hér (vinsamlegast í töflu með öllum útreikningunum sýndum), og ég skal fara yfir það fyrir þig.

[Bjarni Kristjánsson, 5.11.2009 kl. 04:06]

Bara til að gefa annað dæmi, sem sýnir þér kannski betur um hvaða upphæðir er að ræða, þá eru vextirnir af IceSave bara fyrir árið 2009, £2350M x 5.55% = £130M + €1329M x 5.55% = €73M.  Þessar upphæðir, sem gera samtals um 40 milljarða króna, verða sjálfkrafa lögð við höfustól beggja lánanna í lok ársins samkvæmt samningnum.

Á næsta ári 2010 verður þetta síðan endurtekið, vextirnir lagðir við höfuðstólinn í lok ársins og endurgreiðslur frá Landsbankanum ef einhverjar eru dregnar frá, allt áfram til ársins 2016 þegar ábyrgð ríkisins tekur við á eftirstöðvunum (upprunalegur höfuðstóll plús álagðir vextir mínus endurgreiðslur). 

Þar sem endurgreiðslurnar frá Landsbankanum geta aldrei orðið hærri heldur en upprunalegi höfuðstóllinn (£2350M + €1329M), þá munu álagðir vextirnir ALLTAF leggjast á ábyrgð ríkissjóðs.