Skuldbindingin er 105 milljarðar en ekki 253 milljarðar.

Þetta er staðreynd um stöðuna á ICESAVE skuldinni. Eignasafnið er um 90% í dag á núvirði. Þetta þýðir að eignasafnið mun gefa okkur 90% af skuldinni og eru þá meðtaldir vextir af eignasafninu sem koma á móti vöxtum sem við greiðum til Breta og Hollendinga. Ef eignasafnið dekkar ekki 90% af skuldinni hvenær svo sem greiðslur berast frá safninu þá er núvirðið ekki 90% af skuldinni heldur eitthvað allt annað.

253 milljarða skuldbinding

Athugasemdir

[Haraldur Hansson, 20.10.2009 kl. 00:18]

Til að reikna sig niður í 253 milljarða þarf einhverja útópíska draumablöndu af sölu eigna og vaxtatekjum.

Án tillits til vaxtatekna af eigum LÍ getur greiðslubyrðin ekki með nokkru móti farið niður fyrir 350 milljarða, þó 90% af höfuðstól greiðist af eignum. Þá þyrfti um helmingur þeirra að seljast á tveimur árum, sem eðli máls samkvæmt, gæfu ekki vaxtatekjur eftir það.

Þegar hinn skelfilegi nauðasamningur var undirritaður 5. júní var höfuðstóllinn 692 milljarðar. Það er höfuðstóllinn sem talað er um. Á undirritunardegi var krafan, með áföllnum vöxtum, komin í 708 milljarða þar sem vextir reiknast frá síðustu áramótum og eru nú 100 milljónir á dag!

Trúðu mér, þessi reikningur verður aldrei undir 500 milljörðum. Sannaðu til.

[Guðmundur Ásgeirsson, 20.10.2009 kl. 00:24]

Það þarf líka að telja með 250 milljarða gengistryggða skuld NBI hf. við skilanefnd gamla Landsbankans, sem er það sem býr til þessar 90% heimtur. Skuld ríkisfyrirtækis er skuld ríkisins og í þessu tilviki þá renna afborganirnar beint upp í IceSave. Þetta eru bellibrögð að dreifa heildarupphæðinni svona til að hún virðist ekki vera eins svakalega stór.

[Lýðskrumari (IP-tala skráð) 20.10.2009 kl. 03:50]

Jæja strákar mínir er ekki komið nóg af reikningi hjá ykkur ?   Það er hægt að reikna sig upp eða niður og út og suður.  Það skiptir ekki máli hver niðurstaðan verður.   Við erum jafn dauð hvort sem er.   Hvort sem þetta eru rúm 800.000 eða 1.600.000, á mannsbarn, skiptir ekki máli. vaxtakostnaðurinn, einn og sér, kemur okkur allavega langleiðina í gröfina.   Ef ekki okkur þá allavega börnunum okkar.  Eru það ekki þau sem eiga að erfa landið ?   Hvílíkur arfur !  Eftir 15 eða 20 ár, ef guð lofar, verðum við komin út úr holskeflu útrásaraumingjanna.  Ætli börnum okkar líði þá eins og Þjóðverjum eftir seinni heimsstyrjöldina, niðurlægð og vilja ekkert af fortíð sinni vita ?  Hættum að karpa um þessa 250 eða 500 milljarða.     Þeir eiga ekki að skipta neinu máli.           Málið er einfalt.     Við tókum ekki þátt í þessari vitleysu og hvorki getum né viljum  borga fyrir útrásaraumingjana.  Blessunarlega eru þeir flestir flúnir úr landi og rétt að leyfa gömlu nýlenduveldunum að elta þá uppi til að láta þá standa reikningsskil gerða sinna. Þessar þjóðir kunna að meðhöndla hryðjuverkamenn.  Við þorum varla að minnast á það að hér var í raun og veru framið landráð, þegar útrásaraumingjarnir tóku stöðu gegn þjóð sinni, sér til hagsbótar. Já og flúnir af hólmi rétt eins og rottur sem yfirgefa sökkvandi skip.  Þeir sýndu okkur ekki neina miskunn þegar við þurftum að borga af lánum okkar, sumir með ólögleg erlend okurlán á bakinu.  Þetta er þeirra háttur.  Þeir þekkja ekkert annað en böðulshátt.   Afhverju eigum við að hlífa þeim ?  Nei við borgum ekki skuldir fjárglæfra og óreiðumanna.

[Guðlaugur Hermannsson, 20.10.2009 kl. 07:44]

Sæll Guðmundur. Það eru eignir á móti skuld ríkisins við kaup NBI HF á innlendu eignasafni Landsbankans. Ríkið borgaði með skuldabréfi aðeins 50% af höfuðstól safnsins. Þetta bætir stöðuna hjá okkur frekar en að veikja hana. Ef við seljum NBI til kröfuhafa þá fáum við aðeins greitt til baka sömu upphæð og sett var í það.

Lýðskrumari. Sammála þér með landráðin.

[Kristinn (IP-tala skráð) 21.10.2009 kl. 02:42]

Mér þætti gaman að vita hvernig íslendingar myndu taka í það ef einhver einstaklingur myndi bara drösla sér út og refsa útrásarvíkingunum sjálfur.

[Lítil sorg (IP-tala skráð) 21.10.2009 kl. 03:02]

Ég held að enginn myndi gráta það.

Hinsvegar væri lang best ef þeir yrðu látnir lifa í fangelsi og horfa upp á gjörðir sínar. Þeir eiga ekki að sleppa út fyrr en Ísland hefur greitt Icesave.

Sem er aldrei.

[Guðmundur Ásgeirsson, 21.10.2009 kl. 13:01]

Guðlaugur, ríkið er að kaupa innlendan rekstur Landsbankans (NBI hf.) á 140 milljarða. Bankinn er hinsvegar skuldsettur með gengistryggingu gagnvart skilanefnd gamla bankans upp á 260-350 milljarða og hlutur ríkisins í því er 80%-100%. Endanleg niðurstaða mun fara eftir þróun efnahagsmála en að lágmarki er ríkið að borga 140 milljarða og yfirtaka um leið skuldir að lágmarki 208 milljarða gegn því að fá 80% eignarhlut í nýja bankanum. Heildarkostnaður er því að lágmarki 348 milljarðar en getur mest orðið 490 milljarðar fyrir allt að 100% eignarhlut. (Þetta er svipað því að kaupa bíl á 2 milljónir sem er með áhvílandi myntkörfulán upp á 4 milljónir: þegar upp er staðið þá er maður að kaupa bílinn á samtals 6 milljónir.) Ég er ekki sammála því að þetta sé góð fjárfesting fyrir banka sem er gjaldþrota og með ónýtt orðspor, og tel því að þetta sé engan veginn til þess fallið að bæta stöðu okkar heldur muni þvert á móti veikja hana. Það eina sem ég get séð að vaki fyrir mönnum með þessum gjörningi er að greiðslurnar í þrotabúið eigi að ganga upp í kröfur vegna IceSave og hækka þannig endurheimtuhlutfallið til að fegra reikninginn þegar verið er að leggja mat á upphæð ríkisábyrgðar gagnvart tryggingasjóði innstæðueigenda. Þannig er í raun verið að dreifa heildarkostnaði vegna IceSave niður á tvo ólíka útgjaldaliði þannig að hvor tala fyrir sig verði ekki eins há og hægt sé að kynna niðurstöðuna sem betri en hún raunverulega er. Þarna er einfaldlega verið að fegra bækurnar með flugeldahagfræði "2007 style".

[Guðlaugur Hermannsson, 21.10.2009 kl. 15:31]

Sæll Guðmundur. Ég tel að Landsbankinn verði seldur erlendum aðilum sem tengjast kröfuhöfum og þá verður þetta dæmi frekar einfaldara en það er með þessum "eiganda" ríkinu.

Það sem við verður að vinna okkur út úr er þetta gjaldþrot Seðlabankans sem er upp á 500 milljarða. Ríkið lagði 350 milljarða inn í bankann sem við þurfum svo að greiða upp á nokkrum árum. Seðlabankinn tapaði gjaldeyrisvarasjóðnum upp á 150 milljarða ásamt eignum í íslenskum krónum upp á 350 milljarða. Í dag er þetta vandamálið sem blasir við okkur í nánustu framtíð.

Landsbankinn má alveg missa sín og fara í gjaldþrot. Það er ekkert eftir nema eignasafnið upp í ICESAVE. Til þess að bankinn virki eðlilega þá þarf allt að 350 milljarða til að reka hann sómasamlega. Þessa peninga eigum við ekki og er vonandi að við fáum nýtt fjármagn inn í landið í gegnum NBI HF frá erlendum fjárfestum. Þetta er "Helvítis fokking fokk" eins og mótmælandinn hélt fram á útifundunum.